Geoturystyka – nowy produkt turystyczny w Afryce Wschodniej. Zarząd Ngorongoro Conservation Area Authority (NCAA) zlokalizowanego w północnej Tanzanii postawił na rozwój nowego produktu turystycznego. Jest nim geoturystyka, która wykorzystuje dziedzictwo geologiczne oraz jego interakcję z ekologią i kulturą w celu wzmocnienia geograficznego charakteru miejsca, takiego jak środowisko, krajobraz, kultura i zrównoważony rozwój społeczności. Obszar Chroniony Ngorongoro jest jedną ze najsłynniejszych atrakcji turystycznych na wschodzie Afryki. Turystów, zarówno zagranicznych, jak i lokalnych ma zachęcić rozwój schronisk i innych obiektów usługowych dostępnych w geoparku.
17 kwietnia 2018r. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) określiła Ngorongoro-Lengai mianem jedynego turystycznego geoparku w Afryce na południe od Sahary. Unikalne cechy geologiczne tego miejsca mają stać się obecnie swoistym magnesem przyciągającym turystów do północnej Tanzanii i innych części Afryki Wschodniej. Na całym Obszarze Chronionym Ngorongoro w północnej Tanzanii niezwykła dzika przyroda tworzy niewkły spektakl połaczony z unikalnymi cechami geologicznymi miejsca. Cały obszar nosi nazwę Geopark Ngorongoro Lengai i stanowi część Obszaru Chronionego Ngorongoro.
Za najbardziej wyjątkowe miejsce uważany jest Mount Oldonyo Lengai – aktywny wulkan. Atrakcję jest jazda z przewodnikiem po zboczach góry i obserwowanie stożkowatego wierzchołka, który pluje ogniem podczas erupcji. „Góra Boga” czyli w języku Masajów Oldonyo Lengai to wyjątkowy i niezwykle fascynujący wulkan, który góruje nad Great Rift Valley.
Zarząd Ngorongoro Conservation Area Authority (NCAA) rozwija obecnie schroniska turystyczne i inne obiekty usługowe dla gości w geoparku, aby przyciągnąć więcej turystów, zarówno zagranicznych, jak i lokalnych, powiedział kierownik ds. Dziedzictwa kulturowego NCAA, pan Joshua Mwankunda. „Inwestycja w ten Geopark sprawiłaby, że turyści odwiedzający rezerwat dzikiej przyrody w tej części Afryki zostaliby na dłużej” – zauważa Mwankunda.
Z niższych zboczy wulkanicznej góry Oldonyo Lengai można zjechać do Depresji Malanja. Tutaj na południowym krańcu równin Serengeti i na wschód od góry Ngorongoro rostacza się niezwykle piękna sceneria. Zagłębienie powstało w wyniku przesunięcia terenu w kierunku zachodnim, pozostawiając dziurę w części wysuniętej najbardziej na wschód.
Dzieci Masajów pasają tutaj duże stada bydła, każde liczące około 200 sztuk kóz i owiec. Porastajęce ją bujne trawy zapewniają dobre pastwiska dla zwierząt gospodarskich, a także źródła słodkowodne na południowym krańcu, z których korzystają zarówno dzikie zwierzęta jak i gospodarstwa domowe Masajów. Zagrody Masajów upiększają obszar depresji i dostarczają odwiedzającym doświadczeń kulturowych ukazując symbiozę życia między człowiekiem, bydłem i dzikimi zwierzętami – wszystkie mają taką samą naturę.
Na terenie parku szczególnie wyróżnia się obiekt geologiczny nazwany Nasera Rock. To ostańce o wysokości 50 metrów (165) stóp, położone w południowo-zachodniej części gór Gol w obrębie obszaru chronionego Ngorongoro. Jasna skała to metamorficzny gnejs, do którego wstrzyknięto stopioną granitową magmę, a następnie schłodzono ją, tworząc różowy granit. Dawno temu miejsce zapewniało schronienie ludziom pierwotnym, którzy przebywali na tym terenie. Dowody wskazują, że w tych jaskiniach około 30 000 lat temu żył wczesny człowiek. Wewnątrz jaskiń odkryto kamienne narzędzia, fragmenty kości i artefakty ceramiczne.
Wąwóz Olkarien to kolejna atrakcyjna cecha geologiczna lub geograficzna, którą warto odwiedzić. Jest głęboki i niezwykle wąski, ma około ośmiu kilometrów długości. W wąwozie latają też setki sępów. Masajowie wykorzystują ziemię z tego wąwozu do koloryzacji włosów (Okaria).
Historia geologiczna Geoparku Ngorongoro Lengai rozpoczęła się 500 milionów lat temu, kiedy powstał granitowy gnejs, widoczny na północy gór Gol i na zachodzie wokół jeziora Eyasi.
Geoparki koncentrują się głównie na budowaniu zrównoważonego wykorzystania dziedzictwa geologicznego i naturalnego krajobrazu jako zasobów turystycznych przyciągających turystów do Afryki, gdzie znajdują się takie cuda natury.
Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Oświaty, Nauki i Kultury (UNESCO) wyznaczyła Ngorongoro-Lengai jako miejsce geoparku 17 kwietnia 2018 r., I od tego momentu miejsce stało się jedynym turystycznym Geoparkiem w Afryce na południe od Sahary.
Drugim geoparkiem w Afryce jest M’Goun Global Geopark w Maroku. Na świecie istnieje 161 geoparków w 44 krajach wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Rozmiar Ngorongoro jako całości jest ogromny, z kraterem Ngorongoro ma powierzchnię 250 kilometrów, kraterem Olmoti 3,7 km i kraterem Empakai 8 km.
Geopark Ngorongoro-Lengai charakteryzujący się też największym zagęszczeniem dużych, dzikich zwierząt w Afryce staje się teraz dodatkową atrakcją dla turytów odwiedzających Tanzanię. Dodatkowo geoturystyka jest turystyką przyrodniczą ukierunkowaną na zrównoważone wykorzystanie dziedzictwa geologicznego i naturalnego krajobrazu jako zasobów turystycznych przyciągających turystów, dostarczając wiedzę o Ziemi. Geoturystyka wykorzystuje dziedzictwo geologiczne i jego interakcję z ekologią i kulturą w celu wzmocnienia charakteru geograficznego miejsca, takiego jak środowisko, estetyka, kultura i zrównoważony rozwój społeczności.
Zarząd Obszaru Chronionego Ngorongoro oferuje szereg możliwości zakwaterowania, począwszy od wysokiej klasy hoteli i schronisk turystycznych, obozów półstałych, obozów namiotowych, obozów mobilnych i miejsc piknikowych, z których mogą korzystać turyści.